در نشست میراث ناملموس یونسكو مطرح می شود؛
افطار آیینی برای ثبت جهانی با همکاری چهار کشور
به گزارش بن ایر، پرونده افطار و سنت های فرهنگی و اجتماعی آن، برای ثبت در لیست میراث ناملموس جهانی بررسی می شود. این پرونده با چهار کشور ایران، آذربایجان، ترکیه و ازبکستان به صورت پرونده چند ملیتی ارائه شد.
به گزارش بن ایر به نقل از مهر، پرونده افطار و سنت های فرهنگی و اجتماعی آن، یکی از سه پرونده ای است که مقرر است در هجدهمین جلسه کمیته بین دولتی محافظت از میراث فرهنگی ناملموس بررسی شود تا به ثبت جهانی برسد این کمیته در شهر کاسان جمهوری بوتسوانا، کشوری در آفریقای جنوبی از ۱۳ تا ۱۸ آذرماه ۱۴۰۲ به بررسی پرونده های حوزه میراث ناملموس می پردازد.
ایران هم به همراه کشورهای آذربایجان، ترکیه و ازبکستان پرونده افطار و سنت های آنرا عرضه کرده است تا به صورت چند ملیتی به ثبت جهانی یونسکو برسد. در پرونده افطار آمده: در همه کشورهایی که در این پرونده عضو هستند؛ افطار توسط افرادی از هر گروه سنی، جنسیتی، متعلق به پیشینه های مختلف اجتماعی، فرهنگی و آموزشی که اسلام را بعنوان دین خود می شناسند و این عنصر را بعنوان دین خود می شناسند، اجرا و از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود. افطار در واقع بخش جدایی ناپذیر از فرهنگ و هویت آنهاست چه آنهایی که روزه می گیرند و چه افرادی که روزه نمی گیرند.
همچنین در معرفی افطار آمده: مسلمانان از بامداد تا غروب از خوردن و نوشیدن خودداری می کنند آن هم در نهمین ماه در تقویم قمری. آداب افطار در انتها هر روز صورت می گیرد و در جوامع مسلمان سعادت و شادی را بعد از روزی سخت به ارمغان می آورد.
این سنت فرهنگی و اجتماعی مهم در جهان اسلام بدون توجه به جنسیت، قومیت و نژاد و جغرافیاست و افراد به طرق متعدد آنرا اجرا می کنند. گاهی پس از نماز مغرب به صورت دسته جمعی یا حضوری، مراسم دعا پخش موسیقی و سرودهای مرتبط برگزار می گردد و گاهی هم به صورت پخت غذای سنتی و محلی، این سنت به صورت فردی یا جمعی برگزار می گردد.
همبستگی اجتماعی، اتحاد، صلح، دوستی، بردباری و شادی با توجه ویژه به نیازهای گروههای کم منافع از نتایج آن است. در بسیاری از جاها خانواده ها همه افراد را برای پذیرایی افطار می پذیرند چه مسلمان و غیر مسلمان، فقیر یا ثروتمند، غریبه یا آشنا، میهمان دعوت شده یا دعوت نشده و … همینطور در مراسم افطار همه با هم کار می کنند.
در دهه های گذشته برگزاری مراسم افطاری رسمی و دیپلماتیک بوده است که به باعث آن، از این عنصر برای تشویق به بحث و گفتگو در بین شخصیت های سیاسی، اجتماعی و مذهبی استفاده می شد.
در ایران غذاهای محلی بی شماری وجود دارد، اما بعضی از غذاها در سطح ملی سرو می شوند که از آن جمله میتوان به زولبیا و بامیه، حلیم، خرما، پنیر، نان های سنتی لواش، بربری، سنگک، تافتون و … اشاره نمود. فرنی، آش رشته، سبزی و چای همچون مواد خوراکی سفره افطار است.
همچنین در پرونده افطاری که برای یونسکو ارسال شده، توضیحاتی در رابطه با برگزاری این سنت در هر یک از کشورهای شرکت کننده داده شده است. تصاویری هم از آنها انتشار یافته و فیلمی که بتواند به معرفی این آئین بپردازد.
پیش از این علی دارابی قائم مقام وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی از عربستان سعودی برای پیوستن به پرونده پیشنهادی ایران برای ثبت ناملموس ضیافت افطاری دعوت کرده بود. اما سال جاری این پرونده بدون حضور عربستان بررسی می شود.
آئین افطاری و فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی وابسته به آن با گستره مبحث فرهنگی ناملموس با شماره ۲۵۵۱ در تاریخ ۲۸ دی ۱۴۰۰ ثبت ملی شد. در پرونده ثبت جهانی افطار به مبحث های پرداخته شده در پرونده ملی هم اشاره شده است همچون این که این آئین در مساجد، تکایا، حسینیه ها، میادین، بازارها، رستوران ها، سالن های همایش به صورت عمومی و نیمه عمومی برگزار می گردد.
منبع: bonair.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب