۱۹ سال دربه دری برای نیما و خانه اش به اتمام رسید
به گزارش بن ایر دبیر كمیته پیگیری خانه های تاریخی تهران، از خریداری كامل خانه ی نیما یوشیج توسط سازمان زیباسازی شهری تهران خبر داد؛ تا رسما نیما و خانه اش پس از 19 سال بلاتكلیفی و دربه دری سامان یابند.
سجاد عسگری در گفتگو با ایسنا اعلام نمود: مدیرعامل سازمان زیباسازی شهر تهران دوشنبه ۱۳ خرداد از خرید كامل خانه ی نیما یوشیج به صورت رسمی اطلاع داده بود كه «با توجه به صدور دستور خرید خانه نیما یوشیج توسط شهردار تهران و بعد از انجام اقدامات كارشناسی و مذاكره با مالك خانه، سازمان زیباسازی شهر تهران به صورت رسمی این خانه را خریداری كرد و سند آن به نام شهرداری تهران به ثبت رسید.»
او مبلغ خرید این خانه را به نقل از سید حمید موسوی - شهردار منطقه ی یك تهران - مبلغ ۱۳ و نیم میلیارد تومان اعلام نمود.
به گزارش بن ایر به نقل از ایسنا قبل از این، در ۲۱ فروردین فروردین ماه، قرارداد خرید خانه نیما بعد از ۱۹ سال بین شهرداری و مالك امضا و بعد از آن امور مربوط به اجرا مفاد قرارداد تا حصول نتیجه مورد پیگیری قرار|گرفت تا بر مبنای قول داده شده به شهروندان حالا سند مالكیت خانه نیما به نام شهرداری تهران شده است.
موسوی هم در آن زمان اعلام نموده بود: «با هدف فراهم كردن زمینه های لازم در آشنایی بیشتر شهروندان با تاریخ ادبیات ایران، حفظ خانه نیما یوشیج "پدر شعر نو"، در دستور كار شهرداری قرار گرفت كه با مذاكرات انجام شده مراحل تملك این خانه در حال انجام می باشد تا این مكان بعنوان یك پاتوق فرهنگی در اختیار شهروندان قرار گیرد.»
در طول یكی دو سال گذشته، بی توجهی به خانه ی نیما، سبب شده بود تا خانه به یك مخروبه ی تمام عیار تبدیل گردد، مخروبه ای كه به مرور نه تنها تردد معتادان در خانه ای بی صاحب مردم محله را عاصی می كرد، بلكه راه دزدان برای بردن در و چارچوب های خانه هم راه را به ثبت ملی باقی ماندن این بنای پرارزش می بست و به مرور با صدور مجوز ساخت وساز - به دنبال یك مصداق ناهنجاری شدن خانه - لودرها را به جان آن می انداخت.
حتی در طول یكی دو سال قبل هم با انتشار خبر خروج از ثبت خانه نیما، هر روز رسانه ها درخواست های دوستداران شعر و ادب و تاریخ و فرهنگ و برخی مسئولان فرهنگی را برای نجات خانه منتشر می كردند تا شاید كسی به داد خانه ی نیما برسد. خانه ای كه معتقد بودند چیزی كمتر از «خانه - موزه سیمین و جلال» ندارد و اتفاقاً در همسایگی آن است.
دی ماه سال ۹۶ مالك شخصی خانه برای تخریب و نوسازی خانه ی نیما شكایت نمود و به مرور درخواستِ او به دیوان عدالت اداری رفت و حتی خبر خروج از ثبت ملی خانه هم منتشر گردید. اما نخست در ۲۳ دی سال قبل، خلیل آبادی - رئیس كمیته میراث فرهنگی شورای شهر تهران - از رایزنی شورای شهر تهران با مالك خانه نیما یوشیج برای حفظ این خانه اطلاع داد تا راهكارهایی برای ماندن خانه نیما یوشیج گرفته شود.
دوم بهمن علی اصغر مونسان - معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری - خطاب به محمدحسن طالبیان - معاون میراث فرهنگی - وظیفه سازمان میراث فرهنگی را به وی متذكر شد و خواست تا برای حفظ این بنای پرارزش كه سال ۱۳۸۰ در لیست آثار ملی به ثبت رسیده تلاش كند.
در این میان، نامه نگاری ها و درخواست های دوستداران ادبیات، تاریخ و فرهنگ گاه و بیگاه برای نجات این خانه منتشر گردید اما حرف و حدیث ها درست وقتی تمام شدند كه میراث فرهنگی اصل ۷۹ را رو كرد تا دیوان عدالت اداری با استفاده از آن اصل قانونی، راه را بر خروج از ثبت این بنای تاریخی و پرارزش ببندد.
همان گونه كه چهارم بهمن سال ۱۳۹۶ كه فرهاد نظری - مدیركل دفتر ثبت آثار تاریخی - به ایسنا اعلام نمود: «"خانه نیما یوشیج" واجد ارزش ثبت شناخته شده اما فعلاً هیچ شماره ثبتی به این بنای تاریخی تعلق نمی گیرد.» این صحبت به این علت مطرح شده بود چون با استفاده از قانون "۷۹" می توان واسطه ماندن این خانه در لیست آثار ملی شد و درخواست برای خروج از ثبت این خانه، به نتیجه نرسید. حتی در پیگیری های باردیگر ی اداره كل دفتر ثبت آثار تاریخی در همان زمان اعلام شد؛ پرونده «خانه نیما یوشیج» بار دیگر تهیه شد و با برگزاری جلسه چهارشنبه، چهارم بهمن، كمیته ثبت آثار تاریخی این بنا را واجد ارزش ثبت شناخت.» و سكوت در خانه ی نیما برقرار شد.
حتی هشتم اردیبهشت امسال هم سرپرست وقت شهرداری تهران - سمیع الله مكارم حسینی - در مراسم افتتاحیه خانه - موزه سیمین دانشور و جلال آل احمد اعلام كرد؛ «خرید، مرمت و بازسازی خانه ها در تهران یكی از برنامه ها و اولویت های شهرداری تهران است. در آینده نزدیك خانه نیما یوشیج را خریداری می نماییم. بودجه خرید این خانه تأمین شده است و به محض خریداری مرحله مرمت، احیا و حفاظت خانه شروع خواهد شد. تهران مشاهیر بسیاری دارد. می خواهیم علاوه بر پایتخت اداری كشور به پایتخت ادبی و هنری تبدیل گردد.»
سكوت به مرور سبب فراموشی وضعیت خانه نیما شد تا مرداد ماه سال قبل خبر رسید «چند وقت است درِ خانه ی نیما نیمه باز مانده و هر كس بخواهد، به آن رفت و آمد می كند.»
این خبر تیر آخر بود به خانه ای كه سال ها با تلاش دوستداران نیما و درخواست هایشان ۱پ ا بر جا مانده بود و سرانجام مسؤولان شهری را به پای میز مذاكره كشاند تا با خرید خانه، بتوان نام نیما را برای همیشه زنده نگه داشت و حالا باید منتظر طرح های بعدی سازمان زیباسازی جهت استفاده از این بنای تاریخی ماند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب