BonAir
بن ایر

گزارش مهر از جشنواره سینما حقیقت؛

سفر به دنیای واقعی در فضای مجازی

سفر به دنیای واقعی در فضای مجازی

این روزها مستندهایی در جشنواره سینما حقیقت پخش می شود که هر کدام درباره انسانی، رفتاری و یا گوشه ای از میراث ایران را نمایش می دهد از نمایش رسم ازدواج با قنات تا کارآفرینی در حوزه گردشگری.



گروه جامعه؛ سینما چهارده سالی است که روی دیگری از اخبار و هیجانات را به رخ علاقه مندانش می کشد. به دنبال آنچه حقیقت دارد می رود، سوژه هایش را از دل همین مردم کوچه و بازار و غیرمشهور اما آشنا برمی دارد. کندوکار می کند در زندگی سوژه ها شاید برای پیدا کردن جواب سوالی و یا شاید برهم زدن یک جریانی و به وجود آوردن جرقه ای در ذهنی آشفته از اخبار این روزها اما با کمی صبر و حوصله بیشتر و بی توجه به کلیشه های سینمایی و سلبریتی های گیشه فروش.
به همین دلیل است که می توان به روایت سینماگران چهاردهمین جشنواره سینما حقیقت اعتماد کرد چون همانطور که از نامش پیداست جشنواره ای است برای حقیقت یابی.
جشنواره ای که با کمک مستندنگارانش از حقایق دانشگاه رفتن رتبه دوم کنکور در مستند «دیوانگی» پرده برمی دارد و با «بازگشت دوباره» تغییر سبک زندگی ایلیاتی ها را از زمان که مستند علف تولید شده بود و به سختی کوچ می کردند تا پس از تخته قاپو کردن عشایر و حاشیه نشین شدن آنها نمایش می دهد.
با کمک سینمایی که حقیقی است می توان در مستندی که به بخش کارآفرینی اختصاص داده شده با مهدیه سعیدی فر از استان لرستان به کارگاه سفال و سرامیکش در زیرزمین خانه رفت و پا به پای او همراه شد تا به ما در مستند «خلق موقعیت» بگوید چطور با تلاشش توانسته از آن زیرزمین مهجور به یک کارآفرین نمونه در استان تبدیل گردد و لباس زنان و مردان ایل بختیاری را به تن مجسمه هایش کند.

حتی می توان در روزهایی که این جشنواره برگزار می شود؛ از ۸ بامداد تا ۱۲ شب پا به پای ابو ایوب در «نی سان» به حاشیه تالاب هورالعظیم در نقطه صفر مرزی رفت و از زندگی و مشکلات آنها با خبر شد آن هم به زبان عربی.
در روزگاری که کرونا اجازه همنشینی با علاقه مندان دیگر به سینمای مستند را نمی دهد امکانی فراهم شده تا از دریچه فضاهای مجازی مناسب سازی شده برای پخش آنلاین فیلمها، برگه های زندگی حقیقی را از دریچه دوربین عکاسباشی پیری که سر عزلت گرفته، با تأثیر ناشی از اتفاقات سال های قبل از انقلاب مشروطه ورق زد.
به بهانه عکسهایی که میرزا حسن عکاس و بعدتر میرزا فتح الله عکاس در اواخر دوران قاجار از شیراز گرفته اند، دری باز می شود به حال و هوای شیراز در آن سال های پر هیاهو با مستندی به نام «آینه دار».
اگرچه این یک نما از سال های پر هیاهوی آن روزهاست اما از نمای دیگر سری می زنیم به روستای وامنان در استان گلستان و با حاج آقا احمدی همراه می شویم که کمک کرده مردم روستا با کاشت گل زعفران در زمین های خشک، طلای سرخ بچینند. آنچنان که عطر زعفرانش تا آن سوی پنجره فضای مجازی می پیچد. همان جا برای «عروس وامنان» جشنی می گیریم که توانسته محرومیت را از این روستا بگیرد.
پس از آن در مراسم ازدواج دختری با قنات خشک شده روستا شرکت می نماییم با مستند «ایساتیس» که یکی از تدوین گرانش بهمن کیارستمی است و با تصاویری ناب از ایران چهار عنصر آتش و باد و آب و خاک را به حرف می آورد تا قصه مهر این چهار مادر زمین را به زندگی آدم در سرزمین کویری یزد بازگو کند.

«دانه ای می کارم» و دمی در خانه بوم گردی مرد روستایی که یک مصاحبه تلویزیونی زندگی او را عوض کرد استراحت کرده و در «دِلَنْدَروا» پای صحبت مادر علی که ۱۷ سال شهادت پسرش را در سقوط هواپیمای سال ۸۱ باور نکرد می نشینم و همراهش می شوم و هر روز به محل خدمت پسرش می روم و می پرسم: پسرم کی از ماموریت برمی گردد؟ همراه با او غصه می خورم برای انتظارش و برای تنهایی «براناز» مرد روستایی. همان که گوشه ای از این دنیا زیر سقفی ناپایدار سال های آخر عمرش را با این دلخوشی می گذراند که هر روز حیوانات روستا را با تکه نانی سیر کند.
از آن روستا همراه با همه آنهایی که امسال برای نخستین بار نتوانستند دور هم جمع شوند و به استقبال صف های طولانی مستندهای جشنواره فیلم حقیقت بروند به مناطق عشایر نشین می رویم و پای صحبت مردان بختیاری می نشینیم که کرونا، چراغ زندگی شأن را کم فروغ کرده و می خواهند جلوی بسته شدن جاده ها بایستند تا با کوچ که از زمان آن مدت زیادی گذشته ایل شأن را از مرگ نجات دهند همان هایی که به بیماری واگیردار می گویند «چامون».
با به صدا درآمدن ناقوس کلیسایی که «آناهید» مهربان در روستای ارمنی نشین خویگان علیا به صدا در می آورد به خود می آمده و با مستند «آوای شب دهم» به این فکر می نماییم که چطور می توان مانند خانم درویشی مترجم مداحی ناشنوایان در یزد تأثیری در زندگی دیگران داشت. شاید حتی به کوچکی تعریف کردن یک خاطره از دوران کودکی «حسین ملات» برای به خنده واداشتن فرمانده لشگر پیش از شهادتش.
این گشت و گذار در دنیای واقعی سینمای حقیقت که از ۲۵ آذر ماه شروع شده تا دوم دی ماه همچنان ادامه دارد.

1399/10/03
21:47:49
5.0 / 5
1115
تگهای خبر: تولید , سفر , شركت , گردشگری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۶ بعلاوه ۵