سرنوشت غسالخانه تاریخی قبرستان عمو زین الدین چه خواهد شد؟
به گزارش بن ایر آذربایجان شرقی تغییر كاربری گورستان عموزین الدین از سال ها پیش مطرح بود و عملی كردن این ایده احتیاج به تایید مراجع شرعی و قانونی داشت. حالا با گذشت حدود دو سال از زمزمه های تغییر كاربری، تبدیل این گورستان به خیریه سرای سالمندان با تصمیم شهرداری تبریز و اداره كل امور اوقاف و امور خیریه آذربایجان شرقی رو به اجرایی شدن است.
این را بنر نصب شده در محله عموزین الدین می گوید، بنری که بر روی آن نوشته شده است این گورستان در آینده ای نه چندان دور به خیریه سالمندان تبدیل خواهد شد و کسانی که تمایل به انتقال امواتشان دارند، نسبت به این کار اقدام نمایند، تا این جای کار همه چیز درست و منطقی بنظر می رسد.
گورستان عموزین الدین هم مانند دیگر گورستان های تاریخی دستخوش تغییر کاربری و بخش تاریخی آن به مدرسه تبدیل گشته، اما غسالخانه تاریخی واقع در آن توانسته است تا حدودی در امان مانده و زبان گویای تاریخ این گورستان و محله عمو زین الدین باشد، غسالخانه ای که در سال ۱۳۸۴ به ثبت ملی رسیده است.
حال باید دید اداره کل اوقاف و امور خیریه آذربایجان شرقی و شهرداری تبریز چه برنامه ای برای این غسالخانه دارند و واکنش اداره کل میراث فرهنگی استان در قبال این اقدام چه خواهد بود؟
در ماده ۵۶۰ قانون مجازات اسلامی و فصل نهم آن که مربوط به تخریب اموال تاریخی و فرهنگی بوده، صراحتا ذکر شده است که هر کسی بدون اجازه از سازمان میراث فرهنگی یا با تخلف از ضوابط مصوب و اعلام شده از طرف سازمان میراث فرهنگی در حریم آثار تاریخی فرهنگی اقدام به عملیات عمرانی کند و سبب تزلزل بنیان آنها شود یا تخریبی در آن ایجاد کند، علاوه بر رفع آثار تخلف و جبران خسارت، باید به یک تا سه سال زندان محکوم شود.
با وجود چنین قانونی، استعلام از اداره کل میراث فرهنگی جدی گرفته نمی گردد، باتوجه به سر پا بودن غسالخانه، انتظار می رود اداره کل میراث فرهنگی این دفعه پیش از تخریب دست به اقدام جدی بزند.
بررسی های میدانی ایسنا نشان میدهد که ثبت ملی این غسالخانه هم نتوانسته است به حفظ آن کمک نماید و بخش زیادی از این بنا در خلال سال های گذشته تخریب شده است. دورنمای قبرستان عموزین الدین شباهتی به گورستان ندارد و بیشتر شبیه به قطعه زمین خالی و بزرگی است که دور تا دور آنرا نرده کشیده اند و تنها نمادی که در این قطعه در خیابان استاد جعفری توجه رهگذران را جلب می کند، غسالخانه ای است که حال و روزش خوش تر از مرده های اطرافش نیست.
این قبرستان توسط دو مدرسه و خانه های اطرافش محصور شده و بخش تاریخی آن در گذشته به مدرسه تبدیل گشته است، برخلاف دیگر گورستان های متروکه، اینجا ظاهر موجه تری دارد، اما از همان ورودی تا رسیدن به پیکر بی جان غسالخانه با معضلاتی که در دیگر قبرستان ها هم دیده ایم، مواجه می شویم.
در هر چند قدمی و به فاصله های اندک با کاغذهایی روبه رو میشویم که نسخه دعانویسان بوده و در گورستان دفن شده و به مرور زمان رو شده اند، تعداد کوزه های سفالی هم در قبرستان عمو زین الدین کم نیست، اما اشتباه نکنید؛ این کوزه ها هیچ ارزش تاریخی نداشته و به اعتقادات خرافی و جادو و جنبل بی ربط نیستند.
نکته دیگری که پررنگتر از دیگر مشکلات بوده و تصمیم شهرداری و اداره کل اوقاف و امور خیریه را منطقی جلوه می دهد، وجود شیشه های شربت و قرص در خیلی از نقاط این قبرستان است، محلی ها از رفت و آمد معتادان به این مکان آگاهی داده و فراوانی این شیشه ها را به آنها نسبت می دهند.
آنها از بلاتکلیفی چندین ساله این قبرستان گله مند و خواهان حفظ غسالخانه تاریخی قبرستان عمو زین الدین بعنوان شناسنامه تاریخی این محله قدیمی هستند.
محلی ها می گویند کتیبه ای در غسالخانه بوده که به یک باره ناپدید شده است، کتیبه ای که در تصویر ارسالی "مجید رضازاد عموزین الدینی" که حدود 20 سال قبل گرفته شده است، دیده می شود، همین طور ستون های دیده شده در این تصویر هم به مرور زمان تخریب شده و از بین رفته اند.
عکس مربوط به 20 سال پیش از محل وجود کتیبه
منبع: bonair.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب